نگران نباش
[ سه شنبه 20 مرداد 1394برچسب:عکس,عکس زیبا,جمله,جملات زیبا,جمله زیبانیما یوشیج,نیما یوشیج, ] [ 1:11 ] [ ⋆مصی⋆ ] [ 1پیشنهاد و انتقاد ]
اهل كاشانم
روزگارم بد نيست.
تكه ناني دارم ، خرده هوشي، سر سوزن ذوقي.
مادري دارم ، بهتر از برگ درخت.
دوستاني ، بهتر از آب روان.
و خدايي كه در اين نزديكي است:
لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.
روي آگاهي آب، روي قانون گياه.
من مسلمانم.
قبله ام يك گل سرخ.
جانمازم چشمه، مهرم نور.
دشت سجاده من.
من وضو با تپش پنجره ها مي گيرم.
در نمازم جريان دارد ماه ، جريان دارد طيف.
سنگ از پشت نمازم پيداست:
همه ذرات نمازم متبلور شده است.
من نمازم را وقتي مي خوانم.........
بقیه در ادامه مطلب..........
امروز پديده نوشتن يادگاري بر روي آثار تاريخي به عنوان يك پديده مذموم، شايد نمايانگر نياز يا ميل مبهم انسان به جاودانگي باشد؛ اما شيوه ارضاي اين نياز، جز به بي فرهنگي تلقي نميشود.
دريغ كه كاري از ما ساخته نيست، جز شمردن گل زخمهاي باشكوهترين بناي تاريخي كشورمان؛ اينجا ديگر تخت جمشيد نيست، خاطرهاي نيمه جان از تمدن ايرانيمان است كه به پيشواز نابوديش نشستهايم.
بقیه مطلب در ادامه مطالب...........................حتما بخونید
درفش کاویانی بیگمان یکی از پرارزشترین پرچمهای جهان است که از روز آفرینش آدمی و خوی شهریگری (تمدن) گرفتن،
بر افراشته شده است. زیرا این پرچم چندین برتری به همه پرچمهای جهان دارد
و فرادادهایی (امتیازاتی) که در آن است درهیچیک از دیگر پرچمها در سراسر جهان یافت نمیشود.
بقیه مطلب در ادامه مطالب.......
امروز روزی است که این درفش سرفرازی که هزار و چهارسد سال است سرنکون شده و با فرو افتادن خود،
بدبختی و سیه روزی برای مرم و کشور ما آفریده شده است، دوباره برپا گردد تا فرخندگی و
بزرگی و گران منشی از دست رفته دوباره به چنگ آید.
امیدواریم همه ایران پرستان به یاری برخیزند و برای دوباره زنده کردن دلاوریها و جانباختگان راه ایران زمین نیرو
و توانایی مردمی و نیکوخواهانه نیاکان سربلندمان، گذشتها و رادمردیها و مهربانیها و مهرورزیهای بزرگان و
بهمنشان نیک نژاد و تباران والاگوهرمان و سرانجام برای سرداران دلیر و سپهسالاران جانباز آریایی که از
مرز و بوم مهر و اهورا پاسداری نموده و در این راه گاه جان باخته اند، نماد شکوهمندشان را که به آن سرفراز و خوشبخت بودند
و بدست تازیان بدکیش واژگون شده است، از نو برافرازند.
در این راه جوانان باید پیشگام شوند و درفش کاویانی باید بر دوش دختران و پسران جوان برافراشته گردد.
به امید این روز بزرگ که چندان هم دور نیست
فرش بهارستان یا بهار خسرو یا بهار کسری ,بزرگترین فرش زربافت دوره ساسانیان بود.
این فرش ایرانی را برای خسرو انوشیروان بافته بودند که آن را تا زمان یزدگرد سوم آخرین
پادشاه ساسانی در مواقعی خاص در تالار بزرگ کاخ تیسفون می گستردند.
ابعاد این فرش را 30 در 30 متر گزارش کرده اند.دربافت این فرش از انواع نخ های مرغوب پشم و ابریشم سیم و زر و
گوهرهای گوناگون استفاده شده و نقشه آن تصویر باغی بوده است درفصل بهار با درختان و گلهای رنگارنگ و آب نماها و
جوی های آب و پرندگان زیبا و مرغابی نشسته بر کناره های جوی ,
برگها غنچه ها,گلها و میوه ها و ساقه درختان از زر و سیم و سنگهای قیمتی چون زمرد,یاقوت سرخ و کبود و زرد,
خاک زمین با طلای زرد و داخل آب نماها با سنگ های بلورین و سنگریزه ته جوی ها با مروارید بافته و تزیین شده بود.
بر پایه منابع چهار گونه فرش موجود بود که هریک فصلی
از سال را نشان می دادند و این فرش فرش زمستانی بود.در زمستان که رفتن به باغ ممکن نبود
مجلس شادی و جشن های پادشاهی را بر روی این فرش برپا می کردند و با دیدن آن خود را درفصل بهار می پنداشتند.
برخی با توجه به بزرگی بهار کسری و جواهرنشان بودن آن احتمال داده اند که از چند قطعه متصل به هم تشکیل می شده است.
در زمان حمله اعراب به ایران وپس از آنکه ایران را غارت کردند این فرش را تکه تکه کرده و در بازار فروختند و اثری از آن باقی نماند.
این توپو میبینید!
شاید از نظر شما نسل جدید یه چیز بی ارزش باشه،
ولی ما قدیمیا با این توپ روزهایی رو گذروندیم که شما جدیدیا خوابشم نمیتونید ببینید!
زندگی میکردیم ماها................
لذت میبردیم از بچگیمون...
کیا موافقن؟!